پاسخ سوالات خود را در مستندات ما بیابید

راهنمای استفاده از سرویس سرور ابری VPS

---

مقدمه

یکی از خدمات ارائه شده توسط تیم XaaS، ارائه سرور مجازی اختصاصی می‌باشد. در این خدمت بر اساس نیاز و درخواست مشتری، یک سرور مجازی اختصاصی در اختیار مشتری قرار داده می‌شود. جهت دسترسی مشتری به سرور مجازی اختصاص داده‌شده، بنا بر درخواست مشتری یک سیستم‌عامل مبتنی بر لینوکس یا ویندوز بر روی سرور مجازی راه‌اندازی می‌شود. در این راهنما روش دسترسی از راه دور به سرورهای مجازی دارای سیستم‌عامل لینوکس و ویندوز توضیح داده می‌شود.

دسترسی به سرور مجازی دارای سیستم‌عامل لینوکس

یکی از متداول‌ترین روش‌های دسترسی از راه دور به سرورهای دارای سیستم‌عامل لینوکس استفاده از Secure Shell (SSH) است. به‌منظور دسترسی از طریق SSH به یک سرور مجازی، نیاز است که IP Addressعمومی سرور مجازی و کلمه عبور مربوط به نام کاربری تعریف‌شده برای دسترسی به سیستم را در اختیار داشته باشید. در زمان ایجاد سرور مجازی اختصاصی در پروژه XaaS، آدرس IP به همراه نام کاربری و کلمه عبور از طریق پست الکترونیکی در اختیار مشتری قرار می‌گیرد. همچنین یادآوری می‌گردد نام کاربری پیش‌فرض برای ورود به سیستم‌عامل‌ لینوکس root و کلمه عبور xaas@32n53e می‌باشد. لطفا دقت داشته باشید پس از اولین ورود از شما درخواست می‌شود تا به منظور رعایت نکات امنیتی کلمه عبور خود را تعویض نمایید. به‌منظور امکان برقراری ارتباط از طریق SSH نیاز است که بر روی سیستم خودتان یک نرم‌افزار SSH Client داشته باشید.

دسترسی از یک سیستم لینوکسی

در سیستم‌عامل‌های لینوکسی بعد از نصب نرم‌افزار SSH Client می‌توانید از طریق Terminal لینوکس (در برخی از توزیع‌های لینوکس به‌عنوان Console شناخته می‌شود) با استفاده از دستور زیر ارتباط SSH با سرور مجازی خود برقرار کنید.

$ ssh username@server_IP_address

برای مثال:

$ ssh root@34.176.165.20

پس از واردکردن این دستور، کلمه عبور از شما سؤال خواهد شد. در صورت وارد کردن کلمه عبور صحیح، شما وارد سرور مجازی خواهید شد. اگر دسترسی با استفاده از کاربر root انجام‌شده باشد، شما کنترل کامل بر روی سرور مجازی را خواهید داشت و می‌توانید کلیه اعمال موردنظرتان را بر روی سرور انجام دهید.

دسترسی از یک سیستم ویندوزی

نرم‌افزارهای SSH Client زیادی برای سیستم عامل ویندوز تولیدشده است (مانند: WinSCP، PuTTY (شکل 1) و SSH Secure Shell Client (شکل 2)). با استفاده از هر یک از این ابزارها شما می‌توانید از درون سیستم‌عامل ویندوز به یک سرور مجازی دارای سیستم‌عامل لینوکس ارتباط SSH ایجاد کنید.

شکل ۱: نرم‌افزار PuTTY

شکل ۲: ابزارSSH Secure Shell

دسترسی به سرور مجازی دارای سیستم‌عامل ویندوز

سیستم‌عامل ویندوز قابلیت دسترسی از راه دور به سرور ویندوز را از طریق سرویس Remote Desktop فراهم می‌کند. به‌منظور دسترسی از راه دور به یک سرور ویندوزی، باید این سرویس بر روی سرور ویندوز فعال‌شده باشد. به‌منظور تسهیل کار مشتریان، این سرویس بر روی سرورهای مجازی دارای سیستم‌عامل ویندوز ارائه‌شده توسط تیم XaaS فعال‌شده است. بنابراین مشتریانی که متمایل به استفاده از سیستم‌عامل ویندوز بر روی سرورهای مجازی خود می‌باشند می‌توانند با داشتن IP Address و کلمه عبور کاربر سیستم‌عامل به‌راحتی از راه دور به سرور خود دسترسی داشته باشند. یادآوری می‌گردد نام کاربری پیش‌فرض برای ورود به سیستم‌عامل‌ ویندوز administratorو کلمه عبور xaas@32n53e می‌باشد. لطفا دقت داشته باشید پس از اولین ورود از شما درخواست می‌شود تا به منظور رعایت نکات امنیتی کلمه عبور خود را تعویض نمایید.

دسترسی از طریق یک سیستم ویندوزی

به‌منظور دسترسی از راه دور به یک سرور مجازی دارای ویندوز سرور، می‌توان از نرم‌افزارRemote Desktop Connection در قسمت Accessories بخشStart ویندوز استفاده نمود (شکل 3).

شکل ۳: دسترسی به ابزار دسترسی از راه دور در ویندوز

این ابزار امکان دسترسی از راه دور به سرور مجازی ویندوزی شما در پروژه XaaS را فراهم می‌کند. به‌منظور برقراری این ارتباط تنها کافی است IP Address و نام کاربری تعریف‌شده در سرور مجازی را وارد کنید (شکل 4). این اطلاعات در زمان ایجاد ماشین مجازی از طریق پست الکترونیکی برای مشتری ارسال می‌شود.

شکل ۴: ابزار Remote Desktop Connection

دسترسی از طریق یک سیستم لینوکسی

ابزارهای زیادی برای دسترسی از راه دور به سرورهای ویندوزی در توزیع‌های مختلف لینوکسی تولیدشده است. با توجه به تنوع زیاد این ابزارها، در این راهنما برای نمونه فقط به یکی از آن‌ها اشاره‌شده است. یکی ابزارهای کاربردی جهت ارتباط با ویندوز سرور در سیستم‌عامل‌های لینوکس KDE Remote Desktop Client یا همان KRDC می‌باشد. استفاده از این ابزار بسیار ساده می‌باشد و تنها کافی است که IP Address سرور ویندوز، در آن وارد شود (شکل 5).

شکل ۵: ابزار دسترسی به سرور ویندوز در سیستم‌عامل لینوکس

به دلیل اینکه این ابزار قابلیت ارتباط با سرورهای دارای سرویس VNC را هم فراهم کرده است. جهت ارتباط با سرویس Remote Desktop ویندوز باید در قسمت Connect to گزینه rdp انتخاب شود. پس از برقراری ارتباط با سرور، نام کاربری و کلمه عبور سؤال خواهد شد.

دسترسی از طریق Panel

برای دسترسی به پنل ابری در صورتی که سرویس اکونومی خریداری شده است، می‌بایست به آدرس http://panel.xaas.ir مراجعه شود و در صورتی که سرویس بیزینس کلس خریداری شده است می‌بایست به پنل ابری vip.xaas.irبرای مدیریت سرور ابری مراجعه شود. مشخصات نام کاربری و رمز ورود نیز همان نام کاربری و کلمه عبور هنگام ثبت نام در سایت XaaS.ir می‌باشد.

شکل ۶: صفحه ورود به پنل ابری

هنگامی‌که وارد پنل می‌شوید پنجره‌ای به شکل تصویر زیر در مقابل شما خواهد بود که در Tab با عنوان Overview مشخصات کلی وضعیت فعلی مصرف منابع سرویس شما نمایش داده می‌شود، مثل تعداد هسته‌های پردازند و حجم مصرف‌شده از فضای ذخیره‌سازی و ….

شکل ۷: صفحه‌نمایش کلی منابع

برای دسترسی به سرورهای خود می‌بایست از منوی سمت چپ بر روی Tab با عنوان VPS Instances کلیک کنید، همانند تصویر زیر:

شکل ۸: صفحه‌ی نمایش سرورهای موجود

تمامی دسترسی‌ها و فعالیت‌هایی که می‌توانید بر روی سرویس خود و سرورهایی که در اختیاردارید، انجام دهید در منوی اشاره‌شده در تصویر زیر نمایان می‌باشد. این اعمال برای هر سرور به‌صورت جداگانه عمل می‌کنند، بدین معنی که اگر بخواهید سرور خود را Restart کنید می‌بایست هرکدام را به‌طور جداگانه از طریق همین منو Restart کنید.

شکل ۹: امکان Restart سرور

برای دسترسی به کنسول سرور خود بدون نیاز به SSH و یا Remote Desktop می‌توانید با کلیک بر روی زبانه باز شونده اشاره‌شده در شکل بالا و انتخاب گزینه Console اقدام کنید.آنچه درنتیجه نمایان خواهد شد به‌صورت تصویر زیر می‌باشد:

شکل ۱۰: صفحه کنسول سرور داخل پنل ابری

یادآوری می‌گردد کنسول تحت وب سرورها، به منظور دسترسی در مواردی ایجاد شده است که دسترسی از طریق اینترنت (remote) امکان‌پذیر نمی‌باشد. بنابراین توصیه می‌شود به منظور تجربه کاربری بهتر از SSH و remote desktop استفاده نمایید.

ایجاد دیسک مجازی در محیط لینوکس

برای ایجاد دیسک مجازی در محیط لینوکس می‌توانید از دستورات زیر استفاده نمایید:

$ lsblk
$ mkfs.ext4 /dev/vdb
$ mount /dev/vdb /mnt

شکل ۱۱: ایجاد دیسک جدید در لینوکس

ایجاد دیسک مجازی در محیط ویندوز

برای ایجاد دیسک مجازی در محیط ویندوز ابتدا باید به قسمت زیر بروید:

Control Panel > Administrative Tools > Computer Management > Storage > Disk Management

حال باید روی دیسک مجازی مورد نظر را باید کلیک راست کرده و وضعیت آن را به حالت Online درآورید. سپس دوباره روی دیسک مجازی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه Initialize Disk را انتخاب نمایید. در این قسمت گزینه MBR را انتخاب کرده و پنجره باز شده را تأیید کنید. در پایان روی فضای Unallocated دیسک مورد نظر کلیک راست کرده و به اندازه دلخواه خود پارتیشن‌بندی را انجام دهید.

شکل ۱۲: صفحه مدیریت دیسک‌ها در ویندوز

راهنمای استفاده از سرویس دیتاسنتر ابری VPC

---

مقدمه

در این راهنما مراحل اولیه راه‌اندازی مقدماتی یک پروژه به‌صورت کاربردی ارائه می‌شود. هدف از ایجاد این راهنما آموزش نحوه فراهم آوردن مقدمات موردنیاز (توپولوژی شبکه شامل شبکه‌های داخلی موردنیاز، Router و اتصال به شبکه خارجی - که زیرساخت موردنیاز برای کارکرد یک ماشین مجازی را فراهم می‌آورد- همچنین ایجاد Security Group) و درنهایت ایجاد یک ماشین مجازی و نحوه دسترسی به آن در بستر ابری می‌باشد. با توجه به انعطاف‌پذیری بالای OpenStack و قابلیت‌های گسترده آن در ارائه خدمات، پرداختن به مدیریت پیشرفته پروژه‌ها در OpenStack نیاز به پرداختن به جزئیات متعددی دارد که خارج از حیطه این راهنما می‌باشد.

دسترسی از طریق پنل ابری

ابتدا به سامانه ابری به آدرس panel.XaaS.ir وارد شده و اگر چند پروژه دارید از منوی بالای صفحه پروژه مورد نظرتان را انتخاب کنید.

در صورتی که سرویس پرداخت به میزان استفاده را انتخاب کرده‌اید به پنل ابری 360.xaas.ir رجوع نمایید و در صورتی که سرویس شما ماهیانه خریداری شده است به پنل ابری panel.xaas.ir مراجعه نمایید.

در صورتی که سرویس بیزینس کلس ما را تهیه نمودید به پنل vip.xaas.ir مراجعه فرمایید.

ایجاد شبکه (Network) برای سرویس ابری

جهت راه‌اندازی شبکه اولیه برای هر پروژه به حداقل یک شبکه داخلی و یک Router نیاز داریم، شبکه خارجی به‌صورت پیش‌فرض وجود دارد. (زمان ایجاد ماشین مجازی، ماشین باید به یکی از این شبکه‌های داخلی متصل گردد.) پس از راه‌اندازی شبکه داخلی و Router، نیاز است اتصال بین پورت‌ها بین شبکه داخلی و Router برقرار شود و درنهایت به توپولوژی مشابه زیر خواهیم رسید.

ایجاد شبکه داخلی

گام اول

در بخش Network پنل مدیریتی OpenStack، بر روی زیر بخش Networks کلیک کنید. بعد از ایجاد شبکه داخلی فهرست شبکه‌های داخلی پروژه خود را در این بخش خواهید دید.

با کلیک بر روی کلید Create Network صفحه‌ایجاد یک شبکه جدید ظاهر خواهد شد. در اولین قسمت از این صفحه، نام موردنظر برای شبکه‌تان را وارد کنید و کلید Next را فشار دهید.

گام دوم

در قسمت دوم ایجاد شبکه، اطلاعات لازم برای ایجاد یک زیرشبکه (Subnet) دریافت می‌شود. این اطلاعات شامل نام زیر شبکه، آدرس شبکه به‌صورت یک کلاس از آدرس، نسخه IP که معیار آدرس‌دهی می‌باشد و آدرس درگاه خروجی (Gateway) می‌باشد. با واردکردن این اطلاعات و زدن کلید Next وارد بخش آخر ایجاد شبکه می‌شوید. نکته: با توجه به مجزا بودن هر پروژه با پروژه‌های دیگر، هیچ محدودیتی در تخصیص محدوده IP وجود نداشته و کاربر می‌تواند هر رنج IP مدنظر خود را برای تعریف شبکه‌های داخلی‌اش بکار برد.

گام سوم

در بخش پایانی ایجاد شبکه، بر اساس نیاز و طراحی انجام‌شده برای شبکه، اطلاعات تکمیلی در مورد زیرشبکه وارد می‌شود. با فشار دادن کلید Create، شبکه موردنظر ایجاد می‌شود.

ایجاد روتر برای شبکه سرویس ابری و تنظیمات آن

پس از ایجاد شبکه موردنظر، نیاز به ایجاد مسیریاب (Router) جهت برقراری ارتباط بین شبکه ایجادشده با سایر شبکه‌ها می‌باشد. برای مثال، جهت اتصال به اینترنت نیاز است که ارتباط شبکه ایجادشده (به‌عنوان شبکه داخلی) و اینترنت (به‌عنوان یک شبکه خارجی) از طریق یک Router برقرار شود. به این منظور در بخش Network پنل مدیریتی پروژه بر روی قسمت Routers کلیک کنید.

با فشردن کلید Create Router صفحه‌ای جهت واردکردن نام Router باز می‌شود. با واردکردن نام موردنظر و زدن کلید Create Router در این صفحه، روتر موردنظر ایجاد می‌شود. همچنین این امکان وجود دارد که جهت اتصال روتر به شبکه خارجی موجود، شبکه موردنظر در قسمت External Network انتخاب شود. (به این صورت اتصال یکی از Interfaceهای Router با شبکه خارجی طبق توپولوژی بالا برقرار می‌شود.)

پس از ایجاد Router موردنظر، Router به لیست Routerهای ایجادشده برای پروژه اضافه خواهد شد. جهت ایجاد ارتباط موردنظر با استفاده از این Router، با کلیک بر روی نام Router وارد آن شوید. در قسمت Interfaces، می‌توانید ارتباطات موردنظرتان را با استفاده از این Router برقرار کنید. مثلاً برای ارتباط روتر با شبکه داخلی که طبق توپولوژی بالا باید برقرار شود از طریق تنظیمات Interface آن به‌صورت زیر انجام می‌شود. بعد از تنظیم Interface به‌صورت زیر نمایش داده می‌شود.

با فشردن کلید Add Interface می‌توانید اتصال Router با شبکه داخلی موردنظرتان را برقرار کنید. در صفحه بازشده پس از انتخاب زیرشبکه داخلی، در صورت تمایل می‌توانید آدرس IP موردنظرتان را برای Interface مسیریاب وارد کنید. در غیر این صورت سیستم به‌صورت خودکار یک آدرس IP به Interface مسیریاب اختصاص خواهد داد.

پس از اضافه کردن Interface به Router، ارتباط شبکه موردنظر متصل شده به Router می‌تواند با سایر شبکه‌های متصل به Router برقرار شود و توپولوژی زیر برقرار می‌شود.

تنظیمات امنیتی سرویس ابری

OpenStack این امکان را فراهم کرده است که در کنار کنترل‌های امنیتی بر روی سرویس‌های موجود در سیستم رایانش ابری، مدیر پروژه بتواند سیاست‌های امنیتی مجزایی بر روی هر Instance جدید هم اعمال کند. این سیاست‌های امنیتی در قالب Security Groupها تعریف و بر روی Instanceها اعمال می‌شوند. با توجه به اهمیت مسائل امنیتی در شبکه مورداستفاده Instanceها، عمده سیاست‌های تعریف‌شده در Security Groupها کنترل‌کننده دسترسی Instance به شبکه می‌باشند. به‌منظور ایجاد یک Security Group جدید، باید مراحل زیر دنبال شوند:

1. در صفحه داشبورد OpenStack گزینه Access&Security انتخاب شود.
2. در صفحه بازشده، قسمت Security Groups انتخاب شود.
3. سپس بر روی کلید Create Security Group کلیک شود.

در صفحه بازشده باید یک نام و توضیحی در مورد Security Group جدید وارد شود.

پس از ایجاد Security Group جدید و ظاهر شدن آن در صفحه اصلی قسمت Security Groups، با زدن کلید Manage Rules صفحه‌ای برای تعیین سیاست‌های امنیتی موردنظر بازخواهد شد.

در صفحه Security Group Rules با زدن کلید Add Rule صفحه جدیدی باز می‌شود که می‌توان سیاست‌های موردنظر را در آن انتخاب یا تعریف کرد.

ساخت ماشین مجازی جدید

برای ساخت ماشین مجازی، پس از ورود به داشبورد Openstack، وارد قسمت Compute زیر بخش Instances شده و بر روی Launch Instance کلیک کرده و در پنجره بازشده مراحل زیر دنبال شود.

در قسمت Availability Zone می‌توان یک منطقه خاص را جهت ایجاد Instance در آن انتخاب نمود. همچنین این امکان وجود دارد که با انتخاب گزینه Any Availability Zone تعیین محل ساخته‌شدن Instance به سیستم واگذار شود. در قسمت Instance Name اسم موردنظر برای Instance تعیین می‌شود.

منابع موردنظر برای Instance جدید (مانند اندازه Hard Disk و اندازه RAM) در قسمت Flavor تعیین می‌شود. در این قسمت حالت‌های از پیش تعیین‌شده‌ای برای تعیین منابع موردنظر تعریف‌شده است که با انتخاب هر یک، جزئیات مربوط به آن در قسمتFlavor Details در سمت راست صفحه‌نمایش داده می‌شود.

در صورت تمایل به ساخت بیش از یک Instance، می‌توان در قسمت Instance Count تعداد موردنظر را تعیین کرد. در این صورت به تعداد تعیین‌شده در این قسمت، Instance با ویژگی‌های تعیین‌شده ساخته می‌شود.

حالت ‌Boot شدن سیستم را می‌توان در قسمت Instance Boot Source مشخص کرد. به‌صورت پیش‌فرض می‌توان تعیین کرد که Instance از روی Image موجود Boot شود یا از روی Snapshot. درنهایت می‌توان Image ایی را که Instance باید از روی آن ساخته شود در قسمت Image Name انتخاب شود.

قسمت Security Group

در OpenStack این امکان فراهم شده است که بتوان برای هر Instance سیاست‌های امنیتی جداگانه‌ای تعریف کرد. عموماً این سیاست‌ها بر روی استفاده از شبکه در Instance متمرکزشده‌اند. قبل از تعیین سیاست‌های امنیتی برای یک Instance جدید، باید سیاست‌های موردنظر از قبل تعریف‌شده باشند. در تب Security Group، لیست گروه‌های امنیتی تعریف‌شده نمایش داده می‌شوند. با توجه به اینکه بیش از یک Security Group می‌تواند به یک Instance انتساب داده شود، می‌توان Security Groupهای موردنظر را با علامت‌گذاری در کنار آن‌ها انتخاب کرد. در صورت عدم مراجعه به این قسمت از ایجاد Instance، سیاست امنیتی Default به‌صورت پیش‌فرض به Instance انتساب داده می‌شود.

قسمت Network

یکی از پارامترهایی که در ایجاد یک Instance باید موردتوجه قرار گیرد، تعیین شبکه Instance است. جهت انتخاب یک شبکه مناسب برای یک Instance جدید باید شبکه‌ یا شبکه‌های داخلی موردنظر قبلاً ایجادشده باشند (همان‌طور که در ابتدای راهنما آورده شده است). شبکه‌های داخلی از قبل ایجادشده در قسمت Available Networks نمایش داده می‌شوند. بنابراین شبکه موردنظر برای Instance باید از میان این شبکه‌ها انتخاب شود. به این منظور کافی است که بر روی علامت (+) جلوی نام شبکه کلیک کرده تا شبکه انتخاب شود. درصورتی‌که فقط یک شبکه داخلی از قبل ایجادشده باشد، آن شبکه به‌صورت پیش‌فرض برای Instance انتخاب می‌شود و بدون مراجعه به قسمت شبکه، Instance ایجاد می‌شود. اما اگر بیش از یک شبکه تعریف‌شده باشد، لزوماً باید شبکه موردنظر در قسمت Network ایجاد Instance انتخاب شود. این امکان وجود دارد که یک Instance جدید به بیش از یک شبکه تعلق داشته باشد.

نحوه دسترسی به ماشین مجازی

جهت دسترسی به ماشین مجازی در منوی زیر در ردیف مربوط به Instance قسمت Actions موردAssociate Floating IP را انتخاب می‌کنیم.

در قسمت IP Address یکی از IPها را انتخاب می‌کنیم.

اگر در این قسمت IP وجود نداشت با کلیک روی علامت + در کنار IP Address به منوی زیر وارد شده و با انتخاب Allocate IP، IP جدید برای واگذاری ایجاد می‌کنیم.

دسترسی داخل شبکه از طریق این Floating IP و دسترسی از بیرون شبکه به این ماشین مجازی با Valid IP می‌باشد که به صورت یک به یک با یکدیگر NAT شده‌اند. لازم به ذکر است Floating IP و Valid IP در صفحه Instances در ردیف ماشین مجازی مربوطه قابل مشاهده است

دسترسی به ماشین مجازی از طریق راه دور SSH/RDP و یا از طریق کنسول - که توسط پنل مدیریتی رایانش ابری طبق شکل زیر- فراهم می‌شود امکان‌پذیر می‌باشد. در قسمت Compute>Instances وقتی بر روی نام ماشین مجازی کلیک کنیم دسترسی به منوی زیر و کنسول امکان‌پذیر می‌گردد.

ساخت فضای ذخیره‌سازی (Volume) برای سرویس ابری

به‌منظور ایجاد Volume جدید در منوی سمت چپ، روی Project کلیک کرده و سپس روی Volumes کلیک کنید:

در سمت چپ صفحه بر روی دکمه Create Volume کلیک کنید تا پنجره زیر باز شود:

حال برای Volume یک نام دلخواه انتخاب کرده و در قسمت Volume Name قرار داده و در قسمت Description نیز می‌توانید توضیح مناسبی را برای Volume بنویسید (اختیاری).

قسمت Volume Source

• چنانچه می‌خواهید یک Volume خالی بسازید در این قسمت گزینه No Source, Empty Volumeرا انتخاب کنید.
• چنانچه می‌خواهید Volume ای دارای یک Image خاص بسازید، می‌بایست گزینه‌ی Image را انتخاب کرده و سپس از منوی Use Image as a Source (که اضافه می‌شود) Image موردنظر خود را انتخاب کنید.

در قسمت Type نیاز به هیچ تغییری نمی‌باشد و نوع Volume ایجادشده LVM خواهد بود. در قسمت Size نیز مقدار ظرفیت Volume را به گیگابایت (GB) وارد نمایید.

قسمت Avalability Zone

این گزینه را روی Any Avalability Zone بگذارید تا سیستم به صورت خودکار بهترین مکان را برای قرار گرفتن دیسک انتخاب کند.

ایجاد دیسک مجازی در محیط لینوکس

برای ایجاد دیسک مجازی در محیط لینوکس می‌توانید از دستورات زیر استفاده نمایید:

$ lsblk
$ mkfs.ext4 /dev/vdb
$ mount /dev/vdb /mnt

ایجاد دیسک مجازی در محیط ویندوز

برای ایجاد دیسک مجازی در محیط ویندوز ابتدا باید به قسمت زیر بروید:

Control Panel > Administrative Tools > Computer Management > Storage > Disk Management

حال باید روی دیسک مجازی مورد نظر را باید کلیک راست کرده و وضعیت آن را به حالت Online درآورید. سپس دوباره روی دیسک مجازی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه Initialize Disk را انتخاب نمایید. در این قسمت گزینه MBR را انتخاب کرده و پنجره باز شده را تأیید کنید. در پایان روی فضای Unallocated دیسک مورد نظر کلیک راست کرده و به اندازه دلخواه خود پارتیشن‌بندی را انجام دهید.

راهنمای استفاده از درایو ابری XaaS

---

آپلود فایل داخل فضای ذخیره­ سازی

برای آپلود فایل­های خود، بر روی دکمه + که در تصویر زیر نیز مشخص است کلیک کرده و گزینه آپلود را انتخاب کنید. در پنجره باز شده، فایل­ های مورد نظر را انتخاب کنید:

حذف کردن فایل های موجود در فضای ذخیره سازی

برای حذف فایل یا فایل­های موجود در فضای ذخیره­ سازی خود می­بایست موس را بر روی فایل یا پوشه (Folder) موردنظر برده و همان­طور که در تصویر زیر نشان داده شده روی فایل را علامت گذاری (✔) کنید؛ سپس بر روی دکمه سطل زباله­ای که در گوشه سمت راست بالا ظاهر می­شود، کلیک نمایید.

به اشتراک گذاشتن فایل و پوشه با دیگران

در این مرحله باید توجه داشت که به دو روش می­توان فایل و یا پوشه­ای را با یک یا چند نفر به اشتراک گذاشت، بدین صورت که:
• به وسیله داشتن نام کاربری افراد مورد نظر در سامانه XaaS Drive:
همان­طور که مشخص است، در این حالت افراد مورد نظر شما حتما باید در سامانه XaaS Drive حساب کاربری داشته باشند. در این روش با کلیک بر روی دکمه اشتراک­گذاری که در تصویر مشخص است و وارد کردن نام کاربری افراد مورد نظر می­توانید فایل و یا پوشه خود را با آن‌ها به اشتراک گذارید.

• به وسیله ایجاد لینک اشتراک:
در این حالت اجباری به داشتن حساب کاربری برای افراد مورد نظر شما برای اشتراک گذاری نیست. صرفاً با کلیک بر روی دکمه اشتراک گذاری و انتخاب گزینه «اشتراک گذاشتن لینک» که در تصویر هم مشخص شده، می توانید یک لینک برای فایل یا پوشه مورد نظر ایجاد نموده و آن لینک را به افراد مورد نظر برای اشتراک فایل ارسال کنید. باید توجه کرد که در این حالت امکان افزودن رمز و اجازه ویرایش به افرادی که فایل با آن‌ها به اشتراک گذاشته شده نیز فراهم است. با استفاده از گزینه «تنظیم تاریخ انقضاء» می توانید لینک به اشتراک گذاشته شده را تا زمانی محدود در اختیار افراد قرار دهید.

دیدن مجموعه فعالیت ها بر روی فایل های موجود در فضای ذخیره سازی

هنگامی که در یکی از صفحات حساب کاربری خود هستید، نام صفحه در بالا سمت چپ بر روی یک Tab نوشته شده است، با کلیک بر روی آن همان طور که در تصویر نیز نشان داده شده زبانه ای شامل چندین دکمه باز می شود. برای دیدن مجموعه فعالیت ها و تغییرات احتمالی ای که توسط خود شما و یا افرادی که با آنها فایلی را به اشتراک گذاشته اید ایجاد شده باید بر روی Tab اشاره شده (پرونده ها) کلیک کرده و دکمه ی «فعالیت» را کلیک کنید:

مدیریت تصاویر و عکس های آپلودشده داخل فضای ذخیره سازی

علاوه بر ذخیره ی عکس های خود می توانید آنها را نیز ببینید. ابتدا می بایست به منوی اصلی که در تصویر زیر نشان داده شده رفته و بر روی دکمه Gallery کلیک کنید تا تمامی عکس های موجود در فضای ذخیره سازی را به طور جداگانه ببینید. این قسمت به نوعی اطلاعات موجود در فضای ذخیره سازی را فیلتر کرده و تنها عکس های بارگذاری شده را نمایش می دهد.

مدیریت فایل های صوتی داخل فضای ذخیره سازی

شما علاوه بر ذخیره ی فایل های صوتی خود می توانید آنها را در همین سامانه پخش کنید. ابتدا می بایست به منوی اصلی که در تصویر زیر نشان داده شده بروید و بر روی دکمه ی Music کلیک کنید تا تمامی فایل های صوتی موجود در فضای ذخیره سازی را به طور جداگانه ببینید. این قسمت به نوعی اطلاعات موجود در فضای ذخیره سازی را فیلتر کرده و تنها فایل های صوتی بارگذاری شده را نمایش می دهد.

ایجاد، مدیریت و ویرایش فایل های نوشتاری

شما علاوه بر ذخیره ی فایل های نوشتاری خود می توانید آنها را در همین سامانه ایجاد، مدیریت و ویرایش کنید. ابتدا می بایست به منوی اصلی که در تصویر زیر نشان داده شده رفته و بر روی دکمه ی «اسناد» کلیک کنید تا تمامی فایل های نوشتاری موجود در فضای ذخیره سازی را به طور جداگانه ببینید. این قسمت به نوعی اطلاعات موجود در فضای ذخیره سازی را فیلتر کرده و تنها فایل های نوشتاری بارگذاری شده را نمایش داده و امکان ویرایش و ایجاد سند نوشتاری جدید را فراهم می نماید.

• ایجاد فایل نوشتاری:
برای ایجاد فایل نوشتاری پس از کلیک بر روی دکمه ی «اسناد»، با توجه به تصویر زیر بر روی گزینه «سند جدید» کلیک کنید:

پنجره ای به شکل زیر باز خواهد شد:

که در قسمت ۱ متن مورد نظر نگارش می شود و در قسمت ۲ نام دلخواه برای مستند نوشته شده است که قابل ویرایش می‌باشد.

• بارگذاری فایل نوشتاری:
پس از کلیک بر روی دکمه ی «اسناد»، بر روی دکمه ی «بارگذاری» کلیک کنید و فایل نوشتاری مورد نظر خود را انتخاب کنید.

• ویرایش فایل نوشتاری:
در پنجره ای که هستید بر روی یکی از فایل های نوشتاری که خود بارگذاری کردید کلیک کنید، پنجره ای که باز خواهد شد به شکل زیر است:

دسترسی به فهرست مخاطبین

شما می توانید نام و مشخصات افراد مورد نظر خود را تحت عنوان فهرست مخاطبین ایجاد و ویرایش کنید. برای ایجاد یک مخاطب همان گونه که در تصویر زیر ملاحظه می نمایید بر روی دکمه مخاطبین کلیک کنید:

چنانچه تمایل داشته باشید می توانید برای ایجاد مخاطب جدید بر روی دکمه مخاطب جدید کلیک کنید که در تصویر زیر نیز نشان داده شده است:

جهت تکمیل مشخصاب مخاطب انتخاب شده فیلدهای مربوطه را مطابق تصویر زیر انتخاب و پر نمایید:

دریافت اپلیکیشن همگام‌ سازی برای سیستم عامل­ های مختلف

برای دسترسی به فایل اپلیکیشن جهت همگام‌سازی درایو ابری XaaS، متناسب با سیستم عامل خود می بایست مطابق تصویر زیر، از این لینک اقدام نمایید:

مشاهده اطلاعات شخصی

ابتدا مطابق تصویر زیر، از بخش نام کاربری به قسمت «شخصی» وارد شوید:

در پنجره نمایش داده شده می توانید اطلاعات شخصی خود را مشاهده نمایید.

تغییر زبان سرویس

امکان تغییر زبان سرویس درایو ابری XaaS، از طریق صفحه «شخصی» و قسمت اشاره شده در تصویر زیر فراهم می باشد:

شخصی ­سازی پیغام­ های هشدار و آگاه­سازی

در بخش «شخصی» و قسمت «فعالیت» در تصویر زیر، امکان تعیین و شخصی سازی برای پیام ها و ایمیل های هشدار و آگاه سازی وجود دارد: