وبینار ابر زَس با موضوع «آشنایی با SDN» در تیر ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این وبینار، «مرتضی فرخنده‌پور»، کارشناس تحقیق‌وتوسعه ابر زَس و «حمید رضوی»، کارشناس زیرساخت ابر زَس به همراه «ابوالفضل هاشمی»، متخصص SDDC (دیتاسنتر مبتنی بر نرم‌افزار) به تاریخچه، کاربرد، مفاهیم کلیدی و نیز مزایا و معایب SDN پرداختند. ویدیوی کامل این وبینار را می‌توانید در ادامه مشاهده کنید.
«شبکه مبتنی بر نرم افزار» یا «Software-Defined Networking» که به اختصار SDN نامیده می‌شود، یک رویکرد انقلابی در معماری و مدیریت شبکه است. هدف SDN ساده‌سازی و بهینه‌سازی عملیات شبکه است. SDN از کنترل‌کننده‌های مبتنی بر نرم‌افزار یا APIها برای ارتباط با زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نیز ترافیک شبکه استفاده می‌کند.
SDN مزیت‌های متعددی دارد اما یکی از مهم‌ترین آنها، قابلیت ساده‌سازی مدیریت شبکه است. با کمک SDN، یک کنترل‌کننده متمرکز بر کل شبکه نظارت می‌کند و مدیران می‌توانند سیاست‌های شبکه را از یک نقطه کنترل، پیکربندی و مدیریت کنند. در نتیجه به تنظیمات دستی در دستگاه‌های جداگانه نیازی نخواهد بود و پیچیدگی و خطای انسانی کاهش خواهد یافت.
SDN همچنین صرفه‌جویی در هزینه‌ها، استفاده کارآمد از منابع، انعطاف‌پذیری و تطابق بهتر با نیازهای خاص را به همراه دارد و عیب‌یابی شبکه را ساده‌تر کرده و مقیاس‌پذیری پیشرفته را ارائه می‌کند.
با این حال از معایب SDN نیز نباید غافل ماند. یادگیری نحوه پیاده‌سازی و مدیریت شبکه SDN می‌تواند پیچیده و زما‌ن‌بر باشد. علاوه بر این از آنجایی که SDN بر یک کنترلر مرکزی، مبتنی است، در معرض خطر قرار گرفتن کنترلر یا آسیب‌رسیدن به آن می‌تواند کل شبکه را تحت تاثیر منفی قرار دهد. از سوی دیگر، با وجود این‌که کاهش هزینه‌ها می‌تواند یکی از مزایای آن باشد اما پیاده‌سازی SDN در برخی از شرایط، ممکن است نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجه برای سخت‌افزارها و لایسنس‌های نرم‌افزارها یا ارتقای زیرساخت‌ها داشته باشد.
در بلاگ ابر زَس همچنین به این موضوع پرداخته‌ایم که SDN چیست و چگونه کار می‌کند.
